سیدمیرآصف قزوینیآصِفِ قَزْوینی، یا سیّدمیرآصف قزوینی، از علما و فقهای امامی اوایل سده ۱۲ق/۱۸م است. ۱ - تحصیل دانشدر اواخر سده ۱۱ و اوایل سده ۱۲ق/۱۷ و ۱۸م، نخست در قزوین و سپس در اصفهان به تحصیل دانش پرداخت. پس از چندی به قزوین بازگشت و مدتی را در آن‌جا و سپس در تفلیس به تدریس گذراند. ۲ - شرح حالدر شرح مختصری که از زندگی او باقی است، پرهیزکاری و نوع دوستی وی جای خاصی دارد. هنگامی که اصفهان در محاصره محمود افغان بود (۱۱۳۵ق/۱۷۲۳م)، میرآصف در شرایط دشوار جنگ و قحطی به یاری و دستگیری درماندگان و مستمندان برخاست. وی مدتی کوتاه پس از این واقعه درگذشت. ۳ - اثر مشهوراثر مشهور او شرحی بر خطبه همام از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است. ۴ - فهرست منابع(۱) آزادکشمیری. محمدصادق، نجوم السماء فی تراجم العلماء، لکهنو، ۱۳۰۳ق، ۱/۲۷۳-۲۷۴. (۲) آقابزرگ، الذریعه، ۱۳/۲۲۶. (۳) امین، محسن، اعیان‌الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق، ۲/۷۸. (۴) قمی، عباس، فوائدالرضویة، تهران، ۱۳۲۷ش، ص۵۳. (۵) مدرس، محمدعلی، ریحانةالادب، تبریز، ۱۳۴۶ش، ۴/۴۴۷-۴۴۸. ۵ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «سیدمیرآصف قزوینی»، ج۱، ص۲۵۰. رده‌های این صفحه : تراجم | علمای شیعه | علمای قرن دوازدهم | فقهای شیعه | فقیهان شیعه سده دوازدهم(قمری)
|